Sonja Barentsen: Road Trip to Ulrum

Voor DEEL& Ulrum verzorg ik de communicatie. Ik regel samen met Martien Luteijn het blog, probeer publiciteit te genereren en onderhoud contact met gasten. Ik ben al maanden bezig met Ulrum en ben er nog nooit geweest. Tijd voor een road trip naar Ulrum om iets te ontdekken wat ik eigenlijk al ken, maar ook weer niet. Ik ken al zoveel mensen daar uit verhalen en mailwisselingen en ook de foto’s van het dorp die projectleider Petra de Braal heeft gemaakt, ken ik uit mijn hoofd.

Samuel Johnson schreef iets heel moois dat een beetje op mijn reis en situatie van toepassing is

“The use of traveling is to regulate imagination by reality, and instead of thinking how things may be, to see them as they are.”

Dat zegt good old Johnson heel mooi. Tijd voor wat reality. Mijn road trip van Zeeland naar Groningen, inclusief aankomst en daarna, heb ik vastgelegd in selfies, fotootjes die met camera of foon zijn gemaakt en één plaatje dat ik schaamteloos van internet heb gerausjd.

Road trip
Hier denk ik aan bij een road trip: Thelma en Louise. De wind in de haren en gaan.

Hmm, heb heel wat meer bagage dan T & L, maar die reden aan het eind van de film ook van een klif (spoiler alert) dus hadden minder nodig. Geen laptop mee, geen wandelschoenen voor verkenningstocht. Etc, etc.

Poes neemt zolang de kantoortaken waar zu hause.

Route!

First stop De Meeuw, mijn favo tankstation. Veel te vroeg op de route, maar ik kan ’m nooit overslaan.

De vangst. Drop, cola en krentenbollen. Road trip verandert in schoolreis.

Foto’s maken onderweg. Geen probleem.

Shit. Groen!

Coldplay op de radio met Fix You. Heel hard en vals meezingen. En bijna huilen natuurlijk. Altijd prijs met dit nummer in mijn eentje. Rijden en verder niks te doen hebben. Best eens goed.

Midden-Nederland en Utrecht. Ik rijd hier ongeveer even ontspannen als ik op deze foto overkom. Haat, haat haat.

Flevoland rijdt fijner. Frisse lucht. Zon en wind.

Lege parkeerterreinen. Altijd heel treurig.

Friesland.

Weer een stop. Normaal kom ik gebroken aan als ik naar Groningen rijd. De toerist uithangen helpt. Nog meer wind en vergezichten. Mooi!

Krentenbollen op en geen kruimel in de auto te zien. Heel ongebruikelijk. Ah! Al het vuil heeft zich achter de bril verzameld. Bijzonder.

Het is prachtig maar ook druk op de weg. Lastig foto’s maken. Een b-weg biedt uitkomst. Zo mooi leeg hier. Wat veel ruimte om adem te halen.

Ik ben er. En gelijk herkenning. Zelfs die sticker op het Ulrumbord heb ik al eerder gezien.

Ik rijd naar Pand Luth en zie alleen maar bekende gebouwen. Tot aan de raampjes aan toe.

Pand Luth biedt de eerste verrassing. Veel mooier, groter en lichter dan ik verwachtte. Even aan de klus met de laptop op schoot (nog net onder in beeld te zien).

En dan naar Gemeente De Marne voor overleg met Gert Noordhoff en Hemmo Sipsma over de mogelijkheden voor de communicatie over DEEL& Ulrum. Goede tips…

en ook gelijk even een uitgebreide aardrijkskundeles over de inpoldering van dit gebied. Kopietjes mee van mooie kaarten. Die komen in het infocentrum. Map met structuurvisie mee voor gasten DEEL& Ulrum.

Kennismaking met Hans van der Heide. Hij communiceert en schrijft veel in Ulrum. En daar hebben we het nauwelijks over. Wel: hardlopen, krimp, hoe mooi het hier is, de toekomst en de kansen van Ulrum… Mooi gesprek.

On the move met Petra die nog helemaal niet op de foto stond. Uitgenodigd om te eten bij Rita en Trijn Sterkenburg.

Weer van die mooie gesprekken aan tafel. De geschiedenis van Ulrum. Je kunt er boeken over schrijven. Of een wiki-ulrum beginnen. Idee?

Het dorp kende ik al. De mensen nog niet. Zo (terecht) trots op hun mooie dorp. Zo bevlogen, zo enthousiast. Je moet hier geweest zijn om het te geloven. Ik heb vandaag zoveel afspraken gehad dat ik niet eens écht tijd gehad heb om rond te kijken in Ulrum. Dat komt morgen. Maar ik ben al helemaal geïndoctrineerd en bekijk Ulrum dan door een roze bril.