Sokkengilde Ulrum in actie!

woensdag 26 maart

Vanmiddag op weg naar Ulrum om deel te nemen aan de breimiddag. Een tiental dames verzamelde zich in het ontmoetingscentrum Borgstee 3 en al koffiedrinkend kwamen de breipennen tevoorschijn. Ik had Diny de activiteitenbegeleidster gevraagd om vrouwen te verzamelen die nog kunnen sokken breien om samen tot een ontwerp voor een Ulrum sok te komen. Allereerst werden de kleuren van Ulrum besproken; Geel, blauw, groen en wit. Binnen een uur werd ik bijgepraat over materiaal, hoeveelheid wol per sok en de beste verkooppunten.

Tevens werd ingebracht om de vlag van Ulrum in te breien. Na alle kennis opgedaan laat ik het 1 en ander bezinken.
Het lijkt me goed om de sokkenkunde van Ulrum in verbinding te zetten met de rest van Nederland. Aantrekkelijke sokken met een label ‘sokkengilde Ulrum’. Een kaartje erbij met de maker en de mogelijkheid deze te bedanken.

Het is altijd goed om een idee als dit te toetsen aan de realiteit. Zo kwam ik er al snel achter dat de dames alleen breien met in hun hoofd de toekomstige eigenaar. Vroeger werd er natuurlijk ook alleen gebreid voor een kind, kleinkind, man enzovoort. Het breien om een ‘mooie’ Ulrum sok te creëren en zo Ulrum bekendheid te geven was nog een vreemd gegeven.
Toch willen de vrouwen graag meedoen aan mijn pilot productie en een paar sokken breien. Morgen materiaal halen en dan hoop ik de vrouwen vrijdag in actie te kunnen zetten.

Ook ben ik bezig met oude sokken. Sokken met gaten ben ik aan het verzamelen in Ulrum. Tegenwoordig kopen we sokken die we kunnen wegwerpen, tien in een pak. De fabriekssokken worden natuurlijk niet meer gestopt. Maar wat gebeurt er met de waarde van deze sok als ik hem liefdevol laat stoppen?

Weekend van 5 april

Tijd voor actie! Met mijn ingekochte sokkenwol ga ik eerst langs een vrouw in Ulrum die veel handwerklessen geeft. Ze verteld me over de verschillende breigroepjes en helpt me met mijn werkbeschrijving voor de Ulrum sok.

In de middag ga ik nog langs zo’n 3-tal dames die meedoen met het Sokkengilde. Ik breng de wol en bewonder hun handwerkprojecten. Zo kom ik langs bij iemand die een pronkrol geborduurd heeft van 9 meter lang! Prachtig om te zien hoe bedrijvig al deze vrouwen handwerken.

Het is gezellig in pand Luth. Jaap en Marco van de filmploeg logeren er ook en ik ontmoet Mark, een architect uit Amsterdam die ook voor het eerst in Ulrum logeert.
‘avonds drinken we een glas wijn en praten over het dorp. Over verschillende visies, over de ontmoetingsplek ‘pand luth’ en hoe dit pand misschien wel als broedplek kan functioneren. Het is super fijn met meer mensen uit Amsterdam in Ulrum te zijn. Zo kunnen we samen een beetje creatief spuien en inspireren we elkaar.

Zondag fiets ik naar de Theefabriek in Houwerzijl. Bij binnenkomst ben ik de enige en ga aan een tafel zitten met een stopcontact. Tijd om een paar uur aan het werk te gaan en een overzicht te maken van mijn acties in Ulrum. Ik bestel een potje thee en Groningse poffert. Smaakt goed na een fietstocht.
Een paar uur later zit de Theefabriek bomvol. Jammer dat er zoiets niet in Ulrum is!

s’middag filmen de jongens me voor hun documentaire. Hun positie in dit project is heel fijn, doordat ze met iedereen spreken en goeie vragen stellen hebben ze een overview van wat er gaande is en wordt mijn eigen positie ook weer duidelijker.

Met Mark sprak ik nog over ruimte en mogelijkheden van ruimte. Het lijkt ons een goed plan dat ik ga vragen of ik tijdelijk een eigen plek in Ulrum kan krijgen, een werkplek/ atelier. Zo kan ik me echt goed wortelen in Ulrum en aan de slag gaan.

Maandag nog weer even langs de handwerkvrouw Bep die mij de kennis van het sokken stoppen leert wat ik vast leg in een fotoserie. Binnenkort stopmiddag in Amsterdam!

Productieve zaken!!